O Σταύρος Θεδωράκης μίλησε για όλους και για όλα στην lifo.gr αναφερόμενος στις αποχωρήσεις των βουλευτών του κινήματος. Ιδιαίτερη αίσθηση προκαλούν οι σκληροί χαρακτηρισμοί που χρησιμοποιεί ο πρόεδρος του Ποταμιού για Δαννέλη, Ψαριανό και Αμυρά.
Ακολουθεί απόσπασμα της συνέντευξης
— Προδοσία, είναι η λέξη που επιλέγετε;
Προφανώς. Όλοι έφυγαν για να πάνε σε μεγάλους σχηματισμούς…
— Σε μεγαλύτερους.
Ναι. Οι συνειδήσεις τους επαναστατούν, δεν θέλουν άλλη καταπίεση από το Ποτάμι, αλλά παραδόξως κανείς δεν φεύγει για να πει θα μείνω μόνος ή θα φτιάξω ένα καινούργιο Κίνημα για να υπερασπιστώ, ας πούμε, τα δικαιώματα των γαϊδάρων που δεν τα καλύπτει το Ποτάμι.
Ο κ. Δανέλλης υπογράφει ήδη ερωτήσεις μαζί με βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Μόλις έφυγε από το Ποτάμι πήγε και κατέθεσε ερώτηση με βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Και οι Αμυράς
Ψαριανός είπαν ότι είναι στο πλευρό της Νέας Δημοκρατίας για ό, τι χρειαστεί. Θα πάνε τώρα; Θα πάνε σε έναν μήνα; Θα πάνε σε δύο; Τι σημασία έχει; Άλλωστε βγήκαν ήδη οι αντιπρόεδροι της Νέας Δημοκρατίας και τους καλωσόρισαν.Διαφήμιση
— Τρεις Αμυράς, Δανέλλης, Ψαριανός δεν έχουν ενταχθεί ακόμα κάπου επισήμως.
Όχι, κάνετε λάθος. Είναι ήδη ενταγμένοι στους σχεδιασμούς της Νέας Δημοκρατίας και του ΣΥΡΙΖΑ. Ο κ. Δανέλλης υπογράφει ήδη ερωτήσεις μαζί με βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Μόλις έφυγε από το Ποτάμι πήγε και κατέθεσε ερώτηση με βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Και οι Αμυράς – Ψαριανός είπαν ότι είναι στο πλευρό της Νέας Δημοκρατίας για ό, τι χρειαστεί. Θα πάνε τώρα; Θα πάνε σε έναν μήνα; Θα πάνε σε δύο; Τι σημασία έχει; Άλλωστε βγήκαν ήδη οι αντιπρόεδροι της Νέας Δημοκρατίας και τους καλωσόρισαν. Ο κ. Γεωργιάδης πανηγύριζε στη Βουλή τη Δευτέρα, μόλις μαθεύτηκε ότι έφυγαν ο Αμυράς με τον Ψαριανό. Ίσως επειδή είναι και στενός τους φίλος και ανησυχούσε για το μέλλον τους. Όπως πανηγύριζε και ο κ. Τζανακόπουλος όταν ανακοινώθηκε ότι ο κ. Δανέλλης εγκαταλείπει την αντιπολίτευση και μπαίνει στην συμπολίτευση.
— Γιατί έφυγαν;
Αυτό θα το απαντήσετε εσείς. Εγώ δεν βλέπω τίποτα άλλο από ματαιοδοξία και φιλοδοξία. Και τους κάλεσαν τα μέλη του Ποταμιού, αυτοί που τους έβγαλαν βουλευτές, να τους πουν, μια φορά, ένα πράγμα που ήθελαν να πουν, για το οποίο ήθελαν να αγωνιστούν, και το Ποτάμι δεν τους άφησε. Γι’ αυτό φεύγεις από ένα κόμμα. Όταν σου ψαλιδίζει το δικαίωμα να εκφραστείς.
— Οι Πρέσπες ήταν το πρόσχημα;
Προφανώς. Εδώ και ένα χρόνο είχαμε όλοι συμφωνήσει στην Κοινοβουλευτική Ομάδα ότι σε ένα εθνικό θέμα δεν υπάρχει κομματική γραμμή. Το Ποτάμι ήταν υπέρ της λύσης του Μακεδονικού αλλά ο καθένας θα μπορούσε να υποστηρίξει τη δική του άποψη.
— Ναι αλλά είναι δυνατόν σε ένα μικρό κόμμα να υπάρχουν σε ένα θέμα δύο διαφορετικές απόψεις; Για να μην σας πω και τρεις. Γιατί τελικά ο κ. Ψαριανός ψήφισε παρών.
Από το καλοκαίρι ήταν φανερό ότι τέσσερις θα πούμε ναι, ένας όχι και ένας το σκεφτόταν. Αλλά να σας πω… Το ίδιο δεν συνέβαινε και στις οικογένειες και τις παρέες; Τέτοια ζητήματα διχάζουν οριζόντια την κοινωνία και το πολιτικό σύστημα. Και η ΝΔ αν άφηνε ελεύθερους τους βουλευτές της κάποιοι θα ψήφιζαν ναι στην Συμφωνία. Το 15% των ψηφοφόρων της ΝΔ λένε «ναι» στην Συμφωνία. Ανάμεσα τους δεν είναι κανείς βουλευτής; Και αντιστοίχως αν ο κ. Τσίπρας άφηνε ελεύθερους τους βουλευτές του, κάποιοι θα καταψήφιζαν. Αλλά εδώ όλα καθορίζονται δυστυχώς από το βαρύ χέρι του αρχηγού. «Αποφασίζομεν και… ψηφίζετε!». Εμείς το είχαμε αλλιώς. «Συζητάμε και… αποφασίζετε». Θα μου πεις, ακούγεται λίγο βλακώδες μέσα σε αυτό το πολεμικό σκηνικό…
— Όταν σχολιάσατε την αποχώρηση του Δανέλλη ουσιαστικά τον περιγράψατε σαν ένα πεισματάρικο παιδί αλλά είπατε ότι δεν χρηματίστηκε, δεν εξαγοράστηκε. Θα τον βάζατε στην κατηγορία των ανθρώπων που πριν από λίγο κατηγορήσατε για προδοσία;
Ναι. Όταν κάποιος είναι μέλος μιας ομάδας που σε δεκάδες συνεδριάσεις έχει αποφασίσει ομόφωνα ότι «δεν δίνουμε ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση» και ένα πρωί λέει «άλλαξα γνώμη, τώρα δίνω», εσείς πώς θα το χαρακτηρίζατε;
— Ο Δανέλλης σας ενημέρωσε για την απόφαση να αποχωρήσει;
Ναι, με ενημέρωσε το βράδυ, αργά.
— SMS ή προφορικά;
Όχι, με πήρε τηλέφωνο.
— Έντιμο.
Δεν θα έλεγα ότι μπορεί να ξεπλυθεί όλο αυτό με ένα τηλεφώνημα. — Του ζητήσατε την έδρα όταν σας τηλεφώνησε; Όχι. Δεν θέλω να λειτουργώ εγώ ως ο μπάτσος της συνείδησής τους. Είναι δική τους υποχρέωσή να το σκεφθούν και να το κάνουν.
Διαβάστε ολόκληρη την συνέντευξη στην lifo.gr