Πάολα: «Στη δουλειά µου, άγγελος παραστάτης είναι ο πρώην άντρας µου – Αλήθεια, δεν ξέρω τι χρήµατα παίρνω!»

Όσο απίστευτο κι αν ακούγεται δήλωσε πρόσφατα πως δεν γνωρίζει τι χρήματα παίρνει, κι αυτό γιατί όπως εξήγησε στην «Real Life» έχει στο πλευρό της ανθρώπους που εμπιστεύεται τυφλά!
Είναι αλήθεια ότι είσαι οπαδός του ΠΑΟΚ;
«Τι θα πει οπαδός; Εγώ ήµουν ΠΑΟΚάκι. Πήγαινα συνέχεια στο γήπεδο µέχρι το 2011. Όταν γνώρισα τον Μιχάλη, που δεν του αρέσει το γήπεδο, σιγά-σιγά αραίωσα. Στη δουλειά µου, άγγελος παραστάτης είναι ο πρώην άντρας µου, ο Φώτης. Δοτικός. Παλικάρι. Τα τελευταία χρόνια προσπαθεί να µην κάνει λάθος για µένα. Αυτό είναι δύσκολο, διότι κι εγώ είµαι αλλοπρόσαλλη. Κι εσύ δεν ξέρεις για µένα πολλά. Η Μάρθα, εκείνο το µελαχρινάκι που έρχεται εδώ, µε ρώτησε µια µέρα τι χρήµατα παίρνω. Και της απάντησα: “Πρέπει να ρωτήσεις τον Φώτη”. Σου λέω αλήθεια, δεν ξέρω τι χρήµατα παίρνω!».
Νιώθεις ότι τα τραγούδια που τραγουδάς σου αρέσουν ή είναι αναγκαίο να τα πεις;
«Λίγη σηµασία έχει. Λίγη σηµασία δίνω στο τι µου αρέσει. Όλα αυτά που βλέπεις εκεί και ακούς είναι κοµµάτι του προορισµού µου. Δεν µπορώ να ψυχαναλυθώ. Εκεί που θέλω να κάνω εµετό, εκεί που θέλω να δώσω µια µπουνιά στον τοίχο στο καµαρίνι, λέω: “Ευχαριστώ, Θεέ µου, που µπορώ να αισθάνοµαι έτσι”. Δεν ήταν από την αρχή έτσι όλα. Βήµα-βήµα έγιναν. Δεν έχει να κάνει µε το τι παίρνω από τον κόσµο. Ο θαυµασµός, το χειροκρότηµα, µου αρέσουν. Αλλά αυτό που κάνω εγώ πάνω στη σκηνή το χρωστάω στον εαυτό µου και µόνο κι όχι στο χειροκρότηµα».
Σε λυτρώνει τελικά το τραγούδι;
«Αν είχα µπει σε αυτή τη διαδικασία, θα ήµουν ήδη σπίτι µου. Στις Πρέσπες µού γνώρισαν τη Γιώτα Γιάννα. Αυτή είναι αερικό. Αυτή είναι ξωτικό. Δεν είµαι εγώ. Αν όλος ο κόσµος έβλεπε όπως βλέπω εγώ τη Γιώτα Γιάννα, θα ήταν το πιο ποθητό πρόσωπο στον καλλιτεχνικό χώρο. Είναι µαγική. Αυτή είναι Καλή ψυχή. Αυτή είναι συναρπαστική. Έχει καταργήσει την ηλικία. Έχει καταργήσει τα ρεπερτόρια. Έχει καταργήσει τις επιθυµίες. Και είναι ηγέτης».
Δηλαδή, και ερωτευµένη, θα µπορούσες να ερωτευτείς κάποιον άλλον;
«Εγινε αυτό. Ναι, θα µπορούσα. Ναι, µπορώ. Σε µένα όλα γίνονται από µόνα τους. ∆εν προγραµµατίζω τίποτε. ∆εν κάνω βόλτες. ∆εν πάω σινεµά. ∆εν πάω θέατρο. ∆εν πιστεύω να µε έχετε δει πολλές φορές στην τηλεόραση. Μόνο όταν πρέπει να µιλήσουµε για το πρόγραµµα που θα παρουσιάσουµε ή γιατί είµαστε σε µία εκδήλωση. Φέροµαι όπως αισθάνοµαι. ∆εν νιώθω ότι είµαι το κέντρο εγώ. Αλλά όλοι αυτοί που είναι δίπλα µου θέλω να έχουν τον ρόλο τους, χωρίς να τους τον έχω αναθέσει».