Γράφει ο Κώστας Γιαννακίδης
Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνεις για να καταργήσεις το μπλοκάκι, δηλαδή να αποποιηθείς φορολογικά την ιδιότητα του ελεύθερου επαγγελματία. Υποθέτω πηγαίνεις στην Εφορία και καταθέτεις μία δήλωση, τους αφήνεις κάτι παλιά βιβλία στο τραπέζι, ίσως και τη σφραγίδα σου, σαν πολεμιστής που παραδίδει τα όπλα. Μπορεί πάλι όλα αυτά να γίνονται ηλεκτρονικά. Να τσεκάρεις δύο κουτάκια και submit. Δεν ξέρω πώς σταματάς το μπλοκάκι. Και το κυριότερο, δεν ξέρω τι κάνεις μετά. Πως ζεις.
Η αλήθεια είναι ότι έχω μία επίκτητη φοβία για όλα αυτά. Η Εφορία και τα Ταμεία μου κλέβουν την ανάσα, ακούω την καρδιά μου να χτυπάει λες και κυκλοφορώ με στηθοσκόπιο. Εχω ταλαιπωρηθεί, έχω πληρώσει, ακόμα γλείφω τις πληγές μου. Και τώρα πρέπει κάτι να κάνω με το μπλοκάκι. «Μα, δεν έχεις λογιστή να ρωτήσεις; Τράβα να το κλείσεις ρε μαλάκα» μου είπε στο τηλέφωνο ο εκλεκτός συνάδελφος στον οποίο εμπιστεύτηκα τη ψήφο μου στις εκλογές της ΕΣΗΕΑ. Ναι, έχω μία πολύ καλή λογίστρια, την Ελένη. Όμως αγχώνομαι όταν κάθομαι απέναντι της. Σκύβω κάπως, κρύβομαι πίσω από τους φακέλους της και την ακούω με την αγωνία του δειλού που αρνείται να αντιμετωπίσει τις ευθύνες του. Άλλες φορές θυμώνω. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου πληρώνω Εφορία, ποτέ δεν έχω πάρει πίσω δραχμή ή ευρώ. Κάποτε μάλιστα πλήρωσα και αναδρομικά, για προηγούμενη χρήση, καταθέτοντας συμπληρωματική δήλωση. Και να πεις ότι δεν χρειάζεται να στέλνεις το παιδί φροντιστήριο και να ξηλώνεσαι σε ιδιώτες γιατρούς; Χαλάλι, αν ήταν έτσι, να έβαζα και φιλοδώρημα για το θέαμα που προσφέρουν οι δημόσιοι άρχοντες. Ναι αλλά τώρα πρέπει να δω τι στο διάολο θα κάνω με το μπλοκάκι. Να το κάψω μπροστά στο υπουργείο Οικονομικών. Θα παγώσω για όλο τον χειμώνα.
Διαβάζοντας, λοιπόν, τα σχετικά ρεπορτάζ διαπιστώνω ότι ακόμα και όσοι εργαζόμαστε ως μισθωτοί με μπλοκάκι, από την Πρωτοχρονιά θα έχουμε την αντιμετώπιση του ελεύθερου επαγγελματία, υφιστάμενοι, φυσικά, τις νέες φορολογικές και ασφαλιστικές επιβαρύνσεις. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι ένας άνθρωπος που ζει από το μπλοκάκι, θα αντιμετωπίσει φορολογικές και ασφαλιστικές υποχρεώσεις που, σε ορισμένες περιπτώσεις, προσεγγίζουν το 80% του εισοδήματός του. Οσο πιο πολλά βγάζεις, τόσο μεγαλύτερη η επιβάρυνση. Και, εντάξει, αυτοί που μπορούν να φοροδιαφύγουν θα μουρμουρίσουν κάτι μέσα από τα δόντια και θα συνεχίσουν να ρωτούν τους πελάτες τους αν θέλουν να πληρώσουν ΦΠΑ και να πάρουν απόδειξη. Είναι δε τόσο μεγάλες οι επιβαρύνσεις που ουσιαστικά «νομιμοποιούν» ηθικά τη φοροδιαφυγή. Τι κάνεις όμως εσύ που πληρώνεσαι με το μπλοκάκι σου ως μισθωτός από τη μία δουλειά και κυνηγάς τίποτα τυχερά από εδώ και από εκεί; Για να το θέσω και πιο προσωπικά, εγώ δεν μπορώ να απαιτήσω από κάποιον εργοδότη να με πληρώσει με «μαύρα», αφού τα χρήματα φεύγουν από το λογιστήριο κάποιας επιχείρησης, όχι από την τσέπη του. Και φυσικά οι εργοδότες δεν προσλαμβάνουν πλέον ούτε τη μάνα τους, ενώ ο απασχολούμενος δεν δύναται να ζητήσει σύμβαση για μία εργασία που γίνεται κατ΄ αποκοπή.
Η σκοπιμότητα του μέτρου είναι πρόδηλη, που έλεγε και η Ζωή. Η κυβέρνηση πάει να τα πάρει και από άλλη μία κατηγορία μισθωτών, αυτούς με το μπλοκάκι. Η μεθόδευση δε είναι τόσο χυδαία που θα έπρεπε να σοκάρει, είναι σαν να πηγαίνει στους κανονικούς μισθωτούς και να πολλαπλασιάζει κρατήσεις και εισφορές. Και παράλληλα, δίνει κίνητρο και ηθικό έρεισμα φοροδιαφυγής προς τους ελεύθερους επαγγελματίες που είναι συνεπείς προς τις υποχρεώσεις τους. Αν ο Τσίπρας τιμηθεί ως ευεργέτης στη Σόφια, ο Κατρούγκαλος δικαιούται λεωφόρο. Δεν έχουν βγει, ακόμα, τα στοιχεία, αλλά τα μπλοκάκια κλείνουν κατά χιλιάδες. Στο τέλος δεν αποκλείεται το δημοσιονομικό αποτέλεσμα να είναι καχεκτικό, αν όχι αρνητικό, λόγω της υφεσιακής διάθεσης που καλλιεργεί. Ουσιαστικά η κυβέρνηση βγάζει χιλιάδες ανθρώπους στο κλαρί της φοροδιαφυγής και της μαύρης εργασίας. Ευτυχώς οξύνει και την ευρηματικότητά τους.
Στον δημοσιογραφικό χώρο, για παράδειγμα, κυκλοφορεί η ιδέα για την ίδρυση ΙΚΥ, η οποία θα εισπράττει τις αμοιβές και θα καταβάλλει μερίσματα, χωρίς να χρειάζεται το μπλοκάκι των μετόχων. Άλλη, πραγματικά σατανική, ιδέα που άκουσα: εταιρεία με έδρα τη Βουλγαρία αναλαμβάνει να κόβει για σένα τιμολόγια και ταυτοχρόνως σε προσλαμβάνει και σε πληρώνει στη γείτονα, φίλη και φιλόξενη χώρα. Δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να λειτουργήσει αυτό, αλλά οτιδήποτε κρατά τον Κατρούγκαλο μακριά, θα είναι καλοδεχούμενο. Ακόμα και το σκόρδο.
Από το protagon.gr