Τα όσα τραγικά έγιναν στις 5 Μαΐου του 2010 στο κέντρο της Αθήνας, θα στοιχειώνουν για πάντα όσους σχεδίασαν εκείνη την τρομερή διαδήλωση.
Γράφει ο Γιάννης Μπέκος
Τρεις άνθρωποι (τέσσερις) έχασαν την ζωή τους, μεταξύ των οποίων και μια έγκυος γυναίκα, σε μια πορεία που σήμερα φαίνεται αστεία.. 
Πορεία ενάντια στο Μνημόνιο που η Ελλάδα θα υπέγραφε με τους δανειστές για να αποφύγει την άτακτη χρεοκοπία! Μάλιστα…
Ήταν η αρχή τότε του αντιμνημονιακού αγώνα ενάντια στην «κακή» Ευρωπαϊκή Ένωση που δήθεν τιμωρούσε την Ελλάδα, και το κλίμα ήταν τόσο δηλητηριασμένο που καμία φωνή της λογικής δεν έβρισκε συνομιλητή!
«Πουτάνα όλα ρε, να μην μείνει τίποτα όρθιο» ήταν η μόνιμη απάντηση όταν συνομιλούσα με κάποιον και κάπου η συζήτηση αποκτούσε μια ροή! Φαίνεται ήταν η κραυγή που έδειχνε πως ο συνομιλητής ήθελε να αποφύγει κάθε λογικό επιχείρημα, γιατί ή δεν είχε ή ήταν απλά ψεκασμένος! Ήταν άλλωστε η εποχή που ακόμα και στην βουλή, βουλευτές κατέθεταν ερωτήσεις για τους…αεροψεκασμούς!
Η χώρα λοιπόν θα χρεοκοπούσε άτακτα και η κατάσταση θα ήταν τόσο επώδυνη που θα την γύριζε στην εποχή του εμφυλίου! Ποιον ενδιέφερε όμως; Αυτούς που τότε δεν καταλάβαιναν τι συνέβαινε ή αυτούς που επιδίωκαν την αναταραχή για πολιτικούς λόγους;
Πολλές φορές έχω αναρωτηθεί. Άραγε, οι οργανωτές του τότε αντιμνημονιακού αγώνα, ήταν όντως τόσο ανόητοι ή απλά βρήκαν την ευκαιρία να πουλήσουν «σανό» για να αλλάξουν τους πολιτικούς συσχετισμούς; Απάντηση σε αυτό το ερώτημα ακόμα δεν έχω βρει.
Η πραγματικότητα όμως είναι μία. Όλοι, η σχεδόν όλοι όσοι έστησαν εκείνη την πολεμική στην χώρα, υπέγραψαν Μνημόνιο και «προσκύνησαν» την Μέρκελ! Και εννοώ τα δύο βασικά κόμματα! Τη Νέα Δημοκρατία και τον Σύριζα! Δύο κόμματα που σήμερα φόρεσαν τον μανδύα της δήθεν «σοβαρότητας»..
Αν ζούσαν σήμερα οι νεκροί της Marfin, οι τέσσερις νεκροί καθώς πέθανε και το βρέφος στην κοιλία της μάνας, θα είχαν δει την εξέλιξη των «αγανακτισμένων». Μια εξέλιξη που τους έφερε από τον αντιμνημονιακό «αγώνα» στο κέντρο της Αθήνας στις καρέκλες της εξουσίας!
Διότι όλη αυτή η αναστάτωση, δύο πράγματα πέτυχε. Την καθυστέρηση της επαναφοράς στην ομαλότητα και την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών!
Αν ζούσαν λοιπόν σήμερα οι νεκροί της Marfin, θα φώναζαν ένα «Γιατί» σε όλους μας!
Γιατί ρε μαλακισμένα; Γιατί;
Από το npress.gr